حال خوب

یه اقای حدودا 45 ساله دانشجو ارشد دانشگاست! استاد راهنماش هم اتاقی منه و هرزگاهی که منتظر استادشه در مورد روند تزش و کارایی که باید انجام بده باهام مشورت میکنه...هر دوتامون سرمون تو لپ تاب بود که یهوبرگشت بهم گفت حالا این مقاله من ISI بشه دانشگاه بهم جایزه میده؟؟!! ...خندیدم...

برا منی که فکر میکنم برا خیلی کارایی که میخواستم تو زندگیم بکنم دیر شده وجود همچین آدمی خوشاینده

 ازش پرسیدم چرا اینهمه مدت ادامه تحصیل نداده؟

یه ذره فکر کرد و گفت از رو بیشعوری

دوباره خندیدم...گفتم نه منظورم اینه که شما دیگه به این مدرک نیازی نداری!

گفت نیاز ندارم ولی علاقه که دارم!

قانع شدم.....

از اتاق رفت بیرون ...یه نیم ساعت بعد برگشت به عکس انشتین بالا سرم اشاره کرد گفت تو تا حالا قیافه جوونیای انشتین رو دیدی؟؟

گفتم نه

گفت منم ندیدم! هنوز خیلی مونده قیافه ام شبیه انشتین بشه! یعنی هنوز خیلی وقت دارم به مرحله ای برسم که کارای خاص تو زندگیم بکنم! شاید منم تو همین سنی که هستم یهو یه جرقه ای تو زندگیم اتفاق بیفته که یه کار فوق العاده تو زندگیم بکنم! انیشتین معروف قیافه اش برا 20 سالگیش نیست! برا میانسالیشه

قانع شدم...خیلی قانع شدم

چند دقه بعد برگشت بهم گفت اصلا آدم باید حالش خوب باشه! من الان حالم خوبه! مهم نیست قبلش چی کار کردم....