معمولی
روزای خوبیه! نمیدونم شایدم معمولیه! خیلی خاص نیست.... میرم دانشگاه و بیمارستان ! زبان میخونم.. یکم درس یکم موزیک و تو اف بی میچرخم! یه نگاه به اخبار میکنم و میخوابم تا فردا! دور و برم خلوته! دوستای صمیمیم پیشم نیستن! فرصت تفریح ندارم داشته باشمم کسی نیست کنارم که باهاش آتیش بسوزونم! سینما نمیرم! فیلمم نمیبینم!
خیلی پیاده روی میکنم ....هر روز از جلو فرهنگسرا رد میشم! پوسترای کنسرتارو تماشا میکنم...بعد سوار تاکسی میشم و میرسم خونه
شبیه آدمایی شدم که یهو پنچر شدن !
دوره دانشجویی خیلی بی پول بودم! همش با خودم فکر میکردم اگه برم سرکار چه کارا که با پولام نمیکنم
الان همه رو میریزم به حساب! ماهی دویست سیصد خرج میکنم! شاید بیشترش پول تاکسی باشه و شارژ اینترنت و قسط خوابگاه ! دانشجویی بیشتر خرج میکردم! خرج خورد و خوراکم بالا بود! کافی شاپ میرفتیم با بچه ها! فست فود و رستورانو و سینما و... خرج بستنی هایی که میخوردیمم زیاد میشد...خرج کتاب متاب و مجله و پایان نامه اینام بود....
فکر کنم خسیس شدم! ....
هی میشینم کلیپای این خواننده امریکایی امی لی رو نگاه میکنم بعد دلم میخوادمنم پیانو بلد بودم!
بغل دانشکده یه آموزشگاه موسیقی هست! تصمیم گرفتم تابستون برم ثبت نام کنم الان نمیتونم! امیدوارم که جور شه و بتونم برم! مامان خیلی تشویقم میکنه که برم بلکم از این وضعیت بی حس و حالی دربیام! و چارتا دوست جدید پیدا کنم
دیگه اینکه بعد عمری رفتم برا ام پی تریم باتری خریدم! کلی اهنگ توش داشتم که خیلی وقت بود گوش نکرده بودمشون! مثل همیشه حس خوبی بود که دوباره گوش کردم! یه عالمه وویس استادای دوره ارشدمو توش داشتم که بعضیهاشو نشستم دوباره گوش کردم دلم برا دانشگام تنگ شد!
فعلا همینا
